Het is lente!

's Ochtends word ik weer wakker van het fluiten van de vogels, de klok is weer op de zomertijd ingesteld en het is weer licht als ik naar kantoor ga. Het zijn de onmiskenbare tekenen dat het weer voorjaar is en daarbij komt dan uiteraard ook de onvermijdelijke voorjaarsschoonmaak. Ik begin bij de belangrijkste dingen, nieuwe lucht in mijn flessen, duikuitrusting laten luchten en mijn vinnen afstellen zodat ik er weer met mijn duikschoenen in kan in plaats van met mijn moonboots.
Dan is het huis aan de beurt. Vlug even een doekje overal doorheen en wat ramen tegen elkaar openzetten in de hoop dat het meeste stof wel weggeblazen zal worden. Hoe eerder het huis klaar is, hoe eerder ik weer aan de waterkant kan staan.
Het eerstvolgende weekeinde pakte ik in alle vroegte dus mijn duikspullen in de auto, zette twee potten verse koffie (één voor en één na de duik) en ging onderweg naar de duikstek. Dat het voorjaar ook een ander gezicht kent is dan wel te merken. Er hangt een wolkenlaag waardoor het nog niet echt licht is, het regent en bij mijn favoriete duikstek hebben ze besloten om nog even een zandzuiger neer te leggen waardoor waarschijnlijk het zicht ook onder water wel minder zal zijn.
Toch, vol goede moed parkeer ik de auto en open de eerste pot koffie terwijl ik wacht op mijn buddy. Tegen de tijd dat mijn buddy aankomt valt de regen met bakken uit de hemel zodat we vanaf de parkeerplaats de waterkant niet eens kunnen zien. We besluiten toch om ons om te kleden en het water in te gaan. Nog voordat ik mijn achterklep open heb ben ik al door- en doornat van de regen. Nu ja, nat ben ik toch al, dus een duik kan er ook wel bij. Geen reden dus om te stoppen.
De duik was inderdaad zoals ik verwachtte, weinig zich en, nog geen vis te bekennen. En koud.... Blijkbaar had de afgelopen winter zijn sporen nagelaten want het water voelde aan alsof het elk moment kon gaan bevriezen. Een blik op mijn computer vertelde mij dan ook dat het water bovenin net zo koud was als onderin, 4° C.
Na de duik regende het nog steeds en kwam ik er achter dat ik vergeten was mijn droge kleding mee te nemen. Dat krijg je als je een droogpak gewend bent geraakt en geen rekening houdt met mogelijke regen. Rillend stap ik dus in de koude natte kleding en drink ik met mijn buddy de tweede kan koffie leeg. We besluiten dat het nog net te vroeg in het jaar is om te gaan duiken en richten ons navigatiesysteem op 'Thuis'.
Thuis gekomen hang ik mijn spullen weer in de garage en zoek mijn bed weer op. Tijd voor een verlengde winterslaap. Maak mij maar wakker als het zomer is.