Koffiemanager

Bij ons op kantoor hebben we een stap voorwaarts gemaakt in dit digitale tijdperk. We hebben een ‘koffiemanager’.

Dit is niet iemand die de koffie zet, of die er voor zorgt dat de automaat steeds bijgevuld is, maar dat is een stuk software die op regelmatige tijden bepaald dat wij koffie moeten gaan drinken en wie van de mensen bij mij op de kamer dit moet gaan halen.

Net als je bezig bent met een telefoongesprek, of een belangrijke email, dan komt er een venster in beeld die vraagt of je iets wilt drinken en zo ja, wat je dan wilt drinken.

Heel belangrijk is dat deze software ook werkt als je thuis aan het werk bent. Je weet dan precies wanneer je collega’s koffie drinken en wie het gaat halen. Je weet dus ook precies op welk moment je die collega moet bellen om de hele gang van zaken in de war te schoppen.

Toch is niet alles rooskleurig: voorheen wist iedereen van elkaar wat voor koffie ze wilden en of er melk of suiker in moest. Daarbij werd er koffie gehaald als iemand zin in koffie had, niet pas als er een schermpje voor je neus kwam. Nu moet alles uitgeprint worden (papierverspilling) waarop staat wie wat wilde, anders ‘kunnen ze het niet onthouden’.

En uiteraard staat mijn koffiewens niet in de lijst waardoor ik steevast mijn exacte wens moet vermelden als ze mijn kopje komen ophalen. Om de een of andere reden kan ik niet aangeven dat ik extra sterke cappuccino wil met een klein beetje suiker.

Toch zie ik wel mogelijkheden voor dit programma. Bijvoorbeeld om tijdens een zeelandkamp een ‘luchtmanager’ te hebben die bepaald wanneer er lucht gehaald moet worden (zo ongeveer iedere twee uur), wie er dan lucht wil en wat voor soort lucht iemand dan wil. Uiteindelijk wordt er dan willekeurig gekozen wie de zijn auto levensgevaarlijk vol propt met al die flessen en al die lucht voor ons gaat halen. Ik denk dat ik mijn zware 12-liter flessen nog maar even bewaar. Speciaal voor zeelandkamp.