Uitloden

Ik kijk er ieder jaar weer naar uit. De nieuwe 1* in opleiding. Zenuwachtig staan ze langs de kant van het zwembad om vervolgens voor de eerste keer onder toeziend oog van de instructeur hun set op te bouwen. Als ze dan eindelijk hun set op hun rug gehesen hebben, dan springen ze het water in. Een schrede-sprong natuurlijk. Zoals het hoort. En zoals het uiteraard de eerste keer niet lukt. Vol vermaak kijk ik toe als ze in het water komen en een deuk in de bodem van het zwembad maken, gevolgd door het krampachtig naar boven zwemmen en een OK-teken naar de instructeur geven alvorens ze weet onder water zinken. Misschien dat de instructeur toch eens moet gaan uitleggen dat je makkelijker blijft drijven als je wat lucht in je vest doet. Maar ja, dan is voor ons de lol er ook van af.


Misschien zouden we dit soort acties ook weer eens bij de 2* en 3* in opleiding moeten doen. Aangezien we bijna altijd vanaf de waterkant het water in lopen, in plaats van in het water te moeten springen, vergeet bijna iedereen hoe een goede schredesprong gaat. Ik heb makkelijk praten natuurlijk. Ik heb mijn 3* brevet al, dus ik blijf hoe dan ook buiten schot.

Voorlopig zal ik het echter moeten doen met de 1*. Ik denk niet dat ik genoeg invloed heb om het bij de anderen voor elkaar te krijgen.

Ach, de 1* bieden natuurlijk al genoeg vermaak. Adem inhouden voordat je onder water gaat, Proestend boven komen omdat je nog niet een baantje onder water kan zwemmen of omdat je je masker niet goed leeg kon blazen. Buddybreathen terwijl je buddy de automaat of snorkel niet uit zijn mond wil halen. Of de vertwijfelde blikken als een van de deelnemers er achter komt dat Edo 5 minuten geleden al op de bodem van het zwembad is gaan liggen zonder lucht.

Ik kan niet wachten tot ze gaan uitloden om naar buiten te gaan. Jammer dat 1 april dit jaar niet op een vrijdag valt.